อยากเลี้ยงลูกให้ดี รู้ข้อนี้ข้อเดียว! – 3 ขั้นตอน “ซ่อม” ความรักลูกให้แข็งแรง

เกี่ยวกับผู้เขียน

หมอพลอย

เจ้าของเพจ หมอพลอย ลูกอัจฉริยะสร้างได้

คำถามที่หมอได้ยินบ่อย ๆ จากพ่อแม่รอบตัวคือ หากเราเผลอเลี้ยงลูกทำผิดพลาดไป เผลอใช้อารมณ์รุนแรง ทะเลาะกันจนไม่มองหน้ากัน ดุด่ากันบ่อย ๆ ตีกันแรง ๆ จนลูกโตมาเป็นคนเสียความมั่นใจ … เรายังสามารถแก้ไขทันหรือไม่ สายไปแล้วรึเปล่า เราทำลายความสัมพันธ์กับลูกไปแล้วใช่มั้ย

หมออยากจะบอกข่าวดีกับพ่อแม่ทุกคนค่ะ หากเราเคยเผลอทำผิดพลาดกับลูก เราแก้ไขได้ทันเสมอ ไม่มีทำว่าสายเกินไป … สิ่งสำคัญที่สุดที่เราต้องทำลำดับแรก คือเราต้องรู้จัก “ซ่อม” ความสัมพันธ์ที่แตกร้าว ไม่ปล่อยไว้จนเป็นแผลเรื้อรัง

เลี้ยงลูกอย่างไร ช่วย “ซ่อม” แผลหัวใจให้กลับมาอบอุ่นได้

เพื่อฟื้นฟูความสัมพันธ์ และซ่อมหัวใจกันและกันเมื่อเราเผลอใช้อารมณ์ทำให้ลูกทุกข์ใจ ขั้นตอนมีง่าย ๆ แบบนี้ค่ะ

• 1. “ซ่อมตัวเอง”

  บอกตัวเองว่า “เราแค่พลาดไป” ทุกครั้งที่เราเผลอใช้อารมณ์ ตีลูก ดุลูก ตวาดลูก และเมื่อทำไปแล้วก็เสียใจทุกครั้งใช่มั้ยคะ ลูกเราจะเป็นคนเก็บกดมั้ย เราทำให้ลูกเสียคนไปแล้วรึเปล่า แก้วที่แตกแล้ว เอาคืนไม่ได้จริงมั้ย

  หมออยากชวนทุกคนวางความคิดลบ ๆ ที่ทุกคนกำลังต่อว่าตัวเองลงก่อน เพราะเราจะซ่อมลูกได้ เมื่อเราซ่อมใจตัวเองได้ก่อนค่ะ จงบอกตัวเองอย่างหนักแน่นว่า เราไม่ใช่แม่ที่ไม่ดี แต่วันนี้ เราแค่ทำพลาด … ยืดอกรับผิดชอบการกระทำของเรา และเชื่อว่าเราจะแก้ไขได้

  เพราะการนั่งโทษตัวเอง โกรธตัวเอง ผิดหวังในตัวเอง ไม่ช่วยอะไร จงลุกขึ้นมายอมรับความจริง และเมื่อมั่นว่าเราพร้อมจะแก้ไขปัญหานั้น… เพื่อลูกของเรา

• 2. “ซ่อมลูก”

  การเลี้ยงลูก ไม่จำเป็นว่าพ่อแม่ต้องเป็นคนถูกเสมอ จริง ๆ แล้ว เมื่อเรารู้สึกว่าเราทำพลาด และเราซ่อมใจตัวเองแล้ว ขั้นตอนต่อมา คือการกล้าขอโทษลูกอย่างจริงใจ หากวันนี้คุณเผลอดุลูกไป และเห็นแล้วว่าคุณทำเกินกว่าเหตุ … จงรับผิดชอบในสิ่งที่เราทำ และบอกลูกว่าครั้งหน้าเราจะทำให้ดีขึ้น ลองพูดแบบนี้ดูค่ะ

  “นี่ เมื่อกี้แม่มาดูแล้ว แม่ผิดจริง ๆ ที่ดุหนูแรงขนาดนั้น และเผลอพูดอะไรไม่ดีออกไปเยอะแยะเลย แม่ขอโทษนะ แม่จะพยายามไม่ตะโกนเวลาที่ไม่พอใจ และจะพยายามคุยกันดีดี”

  แค่ประโยคสั้น ๆ แค่นี้ จะช่วยปลดล้อคความทุกข์ในใจลูกได้มากมาย ลดความสงสัยว่าเค้าเป็นคนไม่ได้เรื่องรึเปล่า ลดความกลัวว่าแม่จะไม่รักเค้าแล้วรึเปล่า และลดความรู้สึกคิดโทษตัวเองหรือการเกิดปมไปตลอดชีวิต

• 3. อย่า “ขอโทษ” ไปพร้อมกับกล่าวโทษลูก

  ถ้าอยากซ่อม จงขอโทษอย่างจริงใจ ไม่ขอโทษครึ่ง กล่าวโทษครึ่ง อย่าพูดว่า “นี่ เมื่อกี้แม่มาดูแล้ว แม่ผิดจริง ๆ แต่ถ้าหนูไม่พูดจาแบบนั้น แม่ก็ไม่ตะคอกหนูหรอก” … พูดแบบนี้ไม่ช่วยค่ะ เพราะการขอโทษสำหรับความผิดพลาดที่เราได้ทำลงไป และการสอนสั่งลูกเมื่อเขาทำอะไรผิด เป็นคนละเรื่องกันที่ไม่ควรนำมาปะปนกัน

บทสรุป

มีเรื่องเล่าว่าผู้ชายคนหนึ่งโกรธเกลียดพ่อของเค้ามาก ในวันที่พ่อเค้าเสียชีวิต เค้าพบจดหมายของพ่อในห้องนอน เขียนว่า “พ่อรู้ตัวว่าที่ผ่านมาพ่อแทบไม่ได้ดูแลอะไรแกเลย และไม่มีข้ออ้างอะไรทั้งสิ้น พ่ออยากบอกว่า พ่อขอโทษนะลูก พ่อรักลูกมาก จงใช้ชีวิตที่เหลืออย่างดีที่สุดต่อไป จงสร้างครอบครัวและเป็นพ่อที่ดีตามแบบที่ลูกต้องการนะ” … เมื่ออ่านจดหมายจบ ผู้ชายคนนี้ร้องไห้ ความโกรธทั้งหมดหายไป เหลือแต่ความรักและความคิดถึง

และนี่คือคำอธิบายว่า การขอโทษลูกไม่มีวันสายเกินไป เพราะลูกคือคนที่รักเรามาก และพวกเขารอความรัก รอการให้อภัย และรอความเข้าใจจากเราเสมอ

การเลี้ยงลูก เพื่อสร้างคนที่พร้อม เรียนรู้และเติบโตไปในทิศทางที่ดี เป็นศิลปะอย่างหนึ่งที่พ่อแม่ทุกคนต้องค้นหาแนวทางของตัวเองให้พบ แต่หากเราเผลอทำพลาดไป ไม่มีคำว่าสาย แค่เปิดใจที่จะ “ซ่อม” และ “สร้าง” ความรักที่ดีความเดิม แข็งแรงกว่าเดิม อบอุ่นกว่าเดิม ด้วยมือของเราค่ะ